Dear Readers

Thursday 3 November 2011

hadirnya cintamu yang terindah (BAB 5)

Hari ni aku datang office dengan muka hampa. Ye la nak buat macam mana kan aku dah cari phone aku tempat aku kena langgar tu kan tapi still tak jumpa, confirm dah kena kebas. Hai nampaknya kena beli yang baru lah. Kalau ingatkan kejadian yang aku kena langgar semalam memang aku nak marah orang yang rempuh aku tu. Tapi kalau diingatkan siapa dia kat office aku terbantut terus niat aku. Mamat semalam pakai mata ke apa time jalan. Ish lain kali aku kena bagi nasihat sikit kat dia kalau jumpa lagi supaya jalan pakai mata jangan pakai lutut. Aku tak boleh bayang macam mane seorang pekerja bawahan beri nasihat kat bos dia. Gerenti kena pecat ! He he he. Masa cari phone tadi aku dan Balqis sempat bergaduh. Bergaduh manja la katakan !

“ Balqis mana phone aku ni. Dari tadi lagi aku cari tapi tak jumpa pun.” kata ku dengan marah

“Yang kau susah-susah cari nak buat apa. Dah konfim dah kalau jatuh tempat macam ni konfim dah ada orang kebas. Ala senang-senang kau beli aje yang baru. Kan senang.”

“ amboi kau kalau bercakap semua benda senang je kan. Cuba kau tolong cari jugak. Ini tak tolong tengok ada la. Ish apa punya kawan la kau ni.” sindir ku pada Balqis.

“ Hah banyak la kau kan. Kau tahu tak kenapa kau cari phone tak jumpa-jumpa”

“ hah kenapa ?” tanyaku dengan hairan

“ Sebabnya kau dah menderhaka tahu tak”

“Hah ! Menderhaka??? bila masa pula aku derhaka dengan ayah dan ibu aku nie.. setahu aku, aku ni anak yang baik.” hahaha.. masuk lif tekan sendiri la pulak ha ha ha

“ aku ada cakap kau menderhaka dengan ibu and ayah kau. Tak ada kan. Itu la kau semalam kau sound bos sangat kan dah dapat akibat nie. Ambik kau !”

“ Sampai hati kau ! Dahla tak tolong cari phone aku pun mengata aku ada la. Aku malas nak kawan dengan kau lagi.” aku pura-pura merajuk

“ ala kau ni. Dah lah nanti aku belanja kau beli phone baru ek. Ala bucuk-bucuk jangan la macam ni. Hahaha” balqis ketawa sambil galak menyakatku lagi.

Argh geramnya. Tapi akhirnya aku tersenyum juga. Memang best la ada kawan macm ni.

“Amboi dengar orang nak belanja terus senyum ya. ha kan bagus senyum macam nie. Bertambah cantik kalau kau senyum macam ni macam mak jenab kat kampung kita. Hahaha”

“ apa kau kata ?! Sebelum sempat aku nak cubit balqis dia dah cabut dah. Ish ada ke samakan aku dengan mak jenab. Mak jenab tu penduduk kat kampung aku umur dia dah nak dekat 100 tahun dah. Ciap la kau Balqis !

“ Hai Cik Hanan Asyikin”

Aku terkejut dengan sapaan itu. Ye la kan aku kan sibuk mengelamun. . Tapi yang lebih terkejut lagi orang yang sapa aku tengku err alamak aku tak ingat nama dia apa padahal Balqis dah bagi tahu aku semalam. Hah jangan-jangan dia nak marah aku tak pasal semalam then terus buang aku kerja. Ibu tolong! Aku menjerit dalam hati.

“ Cik Hanan, are you here ?

“ Hah iya Tengku. Tengku saya minta maaf marah kat Tengku semalam saya tak tahu yang Tengku orang besar kat sini. Kalau dari awal saya tahu Tengku ni bos saya confirm saya tak marah ,.Kalau Tengku nak marah saya marah la. Saya terima Tengku. Tapi Tengku tolong la jangan buang saya kerja. Sekarangkan susah nak cari kerja. Kalau Tengku buang saya, saya nak kerja kat mana lagi. Please Tengku, please...” kata ku dengan bersungguh-sungguh dan tanpa henti. Aku lihat Tengku err yang nama aku tak ingat nie tak berkelip memandangku. Serba salah aku jadinya

“ Erm okay. Saya takkan buang awak tapi dengan satu syarat awak kena lunch dengan saya hari ni and one more thing. Tak payah la panggil saya Tengku you just call me Rayyan okay” kata Tengku Rayyan

“ What ? Keluar lunch dengan Tengku ?!” gila ke apa kalau aku setuju. Keluar dengan orang handsome yang teramat sangat ni yang juga merupakan bos kat tempat aku kerja ni. Ish memang gila !

“ why ? Ada masalah ke ? Please don't call me tengku .”kata Tengku Rayyan

“ sorry la err Rayyan tak biasa la saya keluar lunch dengan bos. Saya banyak kerja ni and tak manis kalau staff lain tengok kan.” aku cuba memberi alasan supaya aku tak keluar lunch dengan dia..

“ Apa la awak ni tak payah la risau apa orang nak kata. Abaikan je. Saya kan bos. Diorang mana berani nak kata apa-apa. you've lunch with me today full stop!” Tengku Rayyan terus meninggalkan aku dengan keadaan blur.

Ish tak boleh jadi ni. Macam mana pun aku tak nak keluar dengan dia. Dah la Balqis cakap dia banyak skandal. Nanti tak pasal-pasal aku ada skandal degan dia pulak. Lepas tu staff lain cop aku perempuan yang tergilakan harta Tengku Rayyan.. eii mintak jauhla . Aku tak nak semua tu. Lagipun aku just nak husband yang biasa-biasa je. Asalkan boleh membimgbing aku ke arah kebaikan and menjadi papa yang baik untuk anak-anak aku. Haha. Alamak! Jauhnya aku mengelamun. Tak kahwin lagi dah fikir pasal anak. Ish memang parah dah aku nie ! Haha. Tapi sekarang aku kena mintak tolong Balqis . Macam mana pun aku tak nak keluar lunch dengan si Tengku Rayyan ! Dengan pantas aku menelefon Balqis. Selepas menelefon Balqis aku menjadi semakin risau. Memang gila idea Balqis dah la suruh aku keluar je dengan Tengku Rayyan tapi dengan syarat ajak dia sekali. Hampeh punya kawan . Tapi okay juga ada dia. Sekurang-kurang nya aku tak kekok keluar dengan Tengku Rayyan.

***

Aish dah waktu lunch ni. Kenapa tak nampak batang hidung si Balqis lagi ni. Alamak mesti Balqis sibuk dengan kerja la ni. Adoila ! Aku malas nak keluar berdua-duaan dengan lelaki ni. Lagipun sebelum ni mana pernah aku keluar dengan lelaki. Ibu tolongla anak mu dalam kesusahan ini. Ish apa la aku ni orang ajak keluar makan je aku aku setuju macam orang ajak pergi terjun sungai. Aku bukannya apa aku cuma tak nak ada apa-apa berita yang tak elok nanti. Lagipun kat office aku nie ada wartawan yang tak bertauliah.

“ Woi kau termenung apa hah ?”sergah Balqis

“ Banyak la kau termenung, termenung apanya aku cuma risaukan kau tak turun aje. Nak pergi menjenguk si kau malas. Ye la kan office kau aras 18. Aku aras satu je boleh patah kaki aku kalau jalan.”

“ Banyak la kau kan patah. Woi kita ni dah zaman serba canggih kau tahu tak. Setakat nak pergi office aku pakai lif je bukannya pakai tangga. Macam-macam betul la kau ni kan. Dah-dah mana Tengku Rayyan nya? Aku dah tak sabar nak keluar makan dengan dia ni.” Kata Balqis dengan girang.

“ Ish kau ni kan tak malu betulla. Dah la orang tak ajak memandai je kan.” sambil mencubit Balqis.

“ Eii biarla lagipun peluang makan dengan Tengku Rayyan yang handsome bukannya boleh tau. Nie peluang keemasan la ni. Ish mana boleh lepaskan! Tapi satu je yang aku pelik kenapa dia ajak kau hah. Memang la dia playboy or kasanova tapi dia tak pernah mengorat and ajak staff dia keluar lunch tapi dia siap ajak kau lagi. Hurm pelik bin ajaib ni ! Lagipun selama ni perempuan yang selalu bergandingan dengan dia high class. Dia tak pandang langsung pekerja bawahan dia ni.” Balqis menayangkan muka suspennya sambil mengangkat kening. “ jangan-jangan kau dah kasi ayat kat dia tak ?”

“ Woi apa la kau ni. Mana ada. Tak baik tau buat macam tu. Aku ni ada pegangan agama bukannya main redah macam tu je. Eeii kau ni kan.” aku menjelingnya

“ Ala kau ni jangan marah la aku gurau je la.” pujuk Balqis. Tu la kalau si Balqis ni bercakap main redah je. Dah tak hirau dah perasaan orang kat sekeliling dia

“ Tapi kan aku harap tak jadi la keluar lunch hari ni kan” sebelum sempat aku menghabiskan kata-kataku dah ada orang menyampuk

“ apa yang tak jadinya Cik Hanan?” soal Tengku Rayyan yang tiba-tiba muncul .

“ ish tak ada apa la Rayyan. Saja je ni kita orang borak-borak .”Alamak kantoi ! Balqis memandang ku dengan pandangan hairan. Ye la kan mesti pelik kan bila aku panggil Tengku Rayyan dengan nama Rayyan. Kan nampak mesra.

“ So ni mesti Balqis kan staff bahagian kewangan.Jom ikut kita orang lunch” kata Tengku Rayyan

“ ya ke? Okay jom. Ya Tengku. Wow tak sangka Tengku ingat ya nama saya.” terpacul kata-kata itu daripada mulut Balqis.

“ Mana boleh saya lupa nama orang cantik macam awak ni. Nama pun cantik tuan punya badan pun lagi cantik.” puji Tengku Rayyan kat si Balqis. Balqis pun apa lagi dah orang puji bos lagi tu macam mana tak kembang hidung. Aku tengok dah macam hidung gajah jadinya. . Kita orang lunch dekat restoran area office je. Senang and dekat dengan office. Nanti tak payah kelam kabut nak naik kereta pergi and balik lagipun masa yang ada ni pun terhad dah nak keluar lama-lama.

“ So Hanan sorry ya saya lewat tadi. Ingatkan meeting habis awal rupanya terbawak sampai waktu lunch.”

“ Hurm tak apa. Saya tak kisah pun” kata Aku padahal dalam hati dari tadi lagi mintak-mintak tak jadi lunch hari ini.

Time keluar dengan Tengku Rayyan Balqis yang banyak berbual dengan Tengku Rayyan. Aku kadang- kadang je menyampuk. Si Balqis habis nya benda pergi cerita kat Tengku Rayyan. Nama panggilan aku pun dia pergi beritahu juga. Time balik tadi Tengku Rayyan dah tak panggil aku Hanan dah. Dia panggil aku Asy pulak. Ayoyo nie semua gara-gara Balqis. Balqis memang saja nak kenakan aku. Tapi yang bestnya Tengku Rayyan tak sombong. Walaupun dia playboy seperti yang dikatakaan Balqis tetapi perangainya yang peramah buat kita orang tak kekok bercakap dengan dia. Lagipun tadi dia mintak maaf dengan aku sebab langgar aku. Aduh terharu pulak aku jadinya.

***

“ Encik buat kat sini hah? Encik tak boleh masuk tahu tak. Kat sini staff je yang boleh masuk.” ish mamat ni memang menyusahkan orang betul la. Dah la langgar aku kat mall lepas tu gaduh dengan aku pulak and sekarang dia main redah nak masuk bangunan ni. Eii memang aku geram dengan mamat ni. Tadi aku dah cakap baik-baik dengan dia tapi dia buat aku macam tak wujud je depan dia. Eii geram betul aku. Memang dasar menyusahkan orang la mamat nie. Sebal ! Kalau diingat kan bukan time kerja ni aku dah maki hamun kat dia tahu tak. Marah dulu pun masih bersisa lagi ni. Nak kata dia pekerja bangunan ni dia aku tak pernah nampak dia. Dah sebulan aku kerja kat sini tapi aku yakin dua bukan pekerja kat sini. Dan bukan kakitangan syarikat memang tidak dibenarkan masuk sesuka hati !

“ Aku ada hal kat dalam dan please jangan menyibuk boleh?!” kata mamat muka macam sambal belacan itu.

“ Tak boleh. Ini kerja saya dan saya kena menyibuk. Kalau encik ada urusan dengan kakitangan sekalipun sila tunggu kat lobi saya boleh uruskan untuk Encik ya.” dengan penuh lembut aku bercakap. Aku geram sangat nak bagi flying kick tapi tak boleh ni kan waktu kerja tak pasal-pasal pulak aku dikenakan tindakan tatatertib.

“ Tak payah! Aku malas nak menunggu. Kau tak payah sibuk. Ni pejabat bapa aku yang punya suka hati aku la nak masuk bila-bila masa” tengking mamat sambal belacan kepadaku

“ kau ni kan memang dah melampau. Aku dah cakap baik-baik tapi kau kurang ajar sangat kan. Siap mengaku ni pejabat bapa kau yang punya. Woi kau tak payah perasan la! Boleh blah. Sekarang aku tak kira baik kau tunggu dulu dan bagitahu aku kau nak jumpa dengan siapa nanti aku akan uruskan. Pergi duduk dulu kalau kau lawan lagi aku panggil security guard.” kataku dengan tegas. Ei geram aku. Memang kepala batu betullah. Tak nak dengar arahan orang. Belum sempat aku nak pergi ke meja ku aku terdengar suara yang menegurku.

“ Apa khabar tengku?”aku melihat geranganya rupa-rupanya setiausaha Tengku Taufiq a.k.a ceo syarikat ini. Tapi yang peliknya bila masa nama aku ada tengku kat depan. Setahu aku nama aku tak ada tengku! Jangan-jangan..

“ saya nak jumpa papa sekarang.” kata mamat sambal belacan

“ baik tengku. Tengku taufiq ada kat biliknya, Tengku memang tunggu kehadiran tengku. Kedatangan tengku amat dialu- alukan” kata kak Yati merangka PA ceo company. Mereka segera berlalu meninggalkan aku yang terping-pinga. Aku amat terkejut. Siapa mamat sambal belacan tu. Ya Allah ish memang suka cari masalahla aku ni.


“Assalamualaikum pa” kata Tengku Izham Iskandar

“ Waalaikummussalam. Tak sangka akhirnya anak papa nak datang juga kerja kat syarikat papa ni. Terima kasih Is kerana tak hampakan papa.” ujar tengku taufiq dengan gembira

“ No hal lah pa. Is dah fikir masak-masak dah and akan bantu papa dalam menguruskan syarikat. Lagipun is kesian kat papa Rayyan kan tak ada nak bantu papa. Sorang-sorang nak handle company ni.”

“ baguslah Is nanti rayyan balik dari UK nanti kamu boleh bekerjasama dengan dia untuk memajukan lagi syarikat kita. Besar tanggungjawab yang kamu akan pegang nie. Dan papa percaya kamu boleh lakukannya.” tengku taufiq menaruh harapan besar kepada anaknya,

“ InsyaAllah pa Is akan lakukan yang terbaik. Pa bila Rayyan nak balik Malaysia ? Tak silap Is sebulan dia kat sana kan ?” soal Tengku Izham Iskandar.

“ Yeah. Minggu depan dia balik sini.” jawab tengku taufiq.

“ hurm ok lah pa. Is keluar dulu ya.”

“ Is jangan lupa ya esok kita akan adakan majlis suai kenal Is dengan semuaa staff kat pejabat ni”
tengku taufiq mengingatkan anaknya

“ Ok lah pa. InsyaAllah is tak lupa” Is segera berlalu untuk ke biliknya. Eii geram betul aku dengan girl yang jadi penyambut tetamu tu. Siap kau ya. Nanti aku ajar kau cukup-cukup! Tengokla apa akan jadi nanti. Pandai- pandai je kau marah kat aku ya.

No comments:

Post a Comment