Dear Readers

Wednesday 7 December 2011

hadirnya cintamu yang terindah (BAB 9)



Aku termenung di luar tingkap. Fikirannku menerawang jauh ke kampungku. 'ibu ayah Asy rndu kat ibu dan ayah'. Tak sabar rasanya nak balik kampung jumpa ibu dengan ayah aku. Masa bergerak macam lambat aje. Aku dah tak sabar nak balik kampung. Minggu lepas dah siap planning nak balik hujung minggu ni tapi last-last si Balqis ada kerja. Urgent katanya. Klien dia buat meeting mengejut. Dah la klien penting kata Balqis. Dah aku nak buat macam mana terpaksa la cancel. Hasrat nak makan asam pedas ibu dengan mee sup makcik Bedah pun terbantut. Kempunan beb nak makan ! Sedih tahap tak boleh blah. Yela nak marah Balqis pun tak guna. Bukan dia yang mintak semua tu. Jadi aku redha je lah walaupun dalam hati bagai nak rak dah menangis. Pagi tadi aku pergi hantar Balqis kat tempat dia meeting. Katanya aku boleh guna kereta dia nak pergi jalan-jalan. Takut aku mati boring kot kalau aku duk kat rumah seharian. Lagipun jangan harap si Balqis benarkan aku guna public transport. Mati hidup balik pun tak boleh. Dia kata bahaya naik public transpot. Ish risau bebenor minah tu kat aku. Apa pun aku suka. He he.

Lepas hantar Balqis terus tak ada mood nak sambung tidur. Mata ni dah tak boleh nak pejam. Puas berguling atas katil cari kedudukan yang selesa tapi mata masih tak boleh pejam. Lepas itu jadi la macm ni. Termenung tepi tingkat tak tahu nak buat apa. Nak tengok televisyen pun malas. Asyik siaran sama je yang diulangnya. Aku teringat pergaduhan dengan si mamat belacan tempoh hari. Hurm apa la nasib aku ni. Dah la nak dapat kerja pun susah bila dapat pulak begini jadinya. Hish tak aman betul. Tapikan dah beberapa hari aku tak tengok muka mamat tu datang office. Pontengla tu al maklumlah anak CEO. Dasar curi tulang betul. Tapi tak ada dia aman sikit hidup aku nak buat kerja. Ye la kalau dia ada kat office pagi pagi lagi dia akan lalu depan meja aku. Tengok muka dia cemberut semacam pagi pagi buta boleh buat aku hilang mood nak kerja dengan jelingan mata dia yang tajam. Fuh geram aku. Blacberry ku yang berwarna putih berdering lagu percaya padaku. Aku menjeling. Malas nya nak angkat phone. Ini mesti mamat dispatch yang call. Hish tak habis-habis nak ganggu aku. Siapa yang bagi nombor phone aku kat dia tak tahu. Kalau aku tahu siapa yang bagi siapla. Bengang betulla. Setiap malam ganggu aku. Nak tidur lena sikit pun tak boleh. Semalam dia call lagi waktu aku sedang tidur. Dah la time tu mimpi best.
Dengan malas aku mengangkat call tersebut dengan mata yang terpejam. Dengan suara tersekat-sekat si pemanggil di sana bagi salam. “Assalamualaikum”

“ Hah waalaikummussalam. Kau nak apa lagi. Buat apa telefon aku pagi-pagi  ni. Tak boleh tengok orang senang sikit mula la nak menganggu. Ke kau tak reti nak tengok jam pukul berapa sebelum buat calling hah. Dah buta agaknya” aku menyembur si pemanggil. Itu lah padah kalau menganggu orang tidur. Hah ambik kau siapa yang suruh ganggu aku tidur. Lepas aku sembur terus talian dimatikan. Hurm baru kau tahu. Siap la kau. Nanti kat office aku sembur kau puas puas. Hish memang nak kena ni.

Berikan cintamu juga sayangmu
percaya padaku
ku kan menjemputmu
hingga akhir waktu

Telefon blackberry curve putihku berdering minta diangkat. Aku melihat si pemanggil. Aku tersenyum. Dengan pantas aku menjawab panggilan tersebut. “ Assalamualaikum Cik Fiqa ku yang tersayang”

“ Waalaikummussalam Wah semangat you angkat call I kan. You memang tengah tunggu panggilan dari I ke ?” Fiqa ketawa kecil.

“ Tak la I excited aje you call I. Ye la mana tahu kot kot ada orang nak belanja I makan hari ni. Hai langkah kaki kanan la gamaknya. He he” aku cover line memang excited pun Fiqa call aku. Kan tengah boring ni. Jadi kalau cakap dengan mamat ni memang best la. Tak sedar pun masa berjalan. Boleh la buat hilang boring aku ni daripada aku duduk layan perasaan rindu kat ayah dan ibu.

“ Tak payah cover line. I tahu kau tengah boring kat rumah tu” hah tengok kantoi dengan Fiqa ni.

“ Hah macam mana you boleh tahu. you ada sixth sense ke apa ? Jangan-jangan you guna magik tak ?” soalku. Hish aneh bina ajaib ni tepat tekaan Fiqa.

“ Hish you ni. I ada kuasa psikik tahu. Itu yang I boleh tahu you tengah buat apa tu.” Fiqa gelak. Aku tahu dia sengaja mengusikku. Aku diam “You ni I gurau je lah jangan la merajuk nanti cepat tua pulak. Yang sebenarnya Balqis yang bagi tahu kat I. Tadi I singgah kat office kejap ambik barang I yang tertinggal then terserempak dengan Balqis dengan Sue. Dia bagi tahu kat I kalau nak keluar pergi mana mana ajak la you sekali. Lagipun you sorang aje kat rumah.” oo patutla si Fiqa ni tahu rupa-rupanya Balqis dah bagi tahu. Aku ingat dia ada sixth sense ke apa ke. He he. Jauh melencong betul apa yang aku fikir .

“ Oo ya ke ? So you call ni nak ajak I keluar ke apa ?” aku menyoal excited la jadinya kalau ada kawan nak teman aku time time macam ni. Tak la duduk sorang sorang .

“ Ye la nak ajak you keluar la ni. You nak ikut I tak ?” soalnya

“ Nak la. You nak ajak I pergi mana ?” jawabku. Suka betulla ni. Hish gedik. Kalau orang ajak keluar mula la tersengih sampai ke telinga. Aku menuju ke almari baju. Memilih baju untuk ku pakai keluar dengan Fiqa. Akhirnya aku berjaya memilih baju yang hendak dipakai.

“ Ada la. I nak bagi suprise untuk you tapi you kena pakai baju kurung tahu. Jangan nak pakai seluar pulak ya.”

“ Hah pakai baju kurung ? You nak bawak I pergi mana sebenarnya ni ? Suprise apa ke bendanya. Birthday I lambat lagi la kalau you nak buat suprise nak bagi hadiah kat I pun. Lagipun kalau nak pergi shooping tak sesuai nak pakai baju kurung” peliknya buat apa nak pakai baju kurung. Takkanlah nak pergi shopping pakai baju kurung kot. Tak selesa la aku. Lagipun aku memang tak suka pakai baju kurung kecuali kalau ada event yang memerlukan aku pakai baju kurung aja selain pergi kerja. Itu pun kadang-kadang je aku pakai time kerja yang semuanya berseluar atau berskirt labuh.

“ Minah Asy oi bila masa I ajak you pergi shopping. Kalau ajak you pergi shopping botak la kepala I . Sudah, you pergi bersiap . Setengah jam lagi I pergi ambik you tahu. Cepat bersiap. Kang karang I pulak yang kena tunggu you. Okay lah assalamualaikum.” Fiqa meletakkan telefonnya selepas habis berkata-kata. Tidak sempat aku nak membalasnya. Hish minah ni nak bawak aku ke mana sebenarnya. Ke nak bawak aku kahwin lari kat siam. Astarfirullahhalazim Asy cuba kau fikir positif sikit. Takkan la kau tak kenal Fiqa macam mana. Aku cuba menenangkan diri ku. Hish cepat gelabah sangat. Relax Asy relax. Lantak lah dia nak bawak aku ke mana pun aku ikut aje. Aku terpandang baju kurung moden berwarna biru dalam almariku. Aku mengambilnya. Cantik jugak. Baju ni baru siap dijahit sebenarnya. Ibu yang hantar dari kampung. Ibu biasa la tiap tiap bulan hantar baju kurung kat aku tapi aku buat perhiasan aja dalam almari pakai pun kadang-kadang. Aku bersiap ala kadar aja. Dengan tudung ekspres yang sama warna dengan baju ku aku tampil anggun. Hish perasan betul !

Pon ! Pon !
“ Mak kau meletup. Ya Allah Fiqa ni tak sabar sabar betul. Terkejut aku.” aku menggosok dada ku. Tindakan refleks sebab terkejut. “Ya kejap I datang la ni” aku melaung dari dalam rumah. Entah dengar ke tidak Fiqa tu. Ah lantak lah. Aku pun bergerak ke tingkat bawah. Nak ajak Fiqa masuk dalam rumah pun tak manis. Ye la dia kan lelaki yang jadi perempuan. Kalau pencegah maksiat mari kena tangkap basah jugak. Tak ke naya beb ! Tapikan aku tertanya tanya betul ke Fiqa ni lembut sejak kecil lagi. Aku rasa macam tak aje. Tak apa nanti aku korek rahsia. He he.

“ Woi Asy yang you tercegat macam tiang tu kenapa. Bukak la pagar tu and cepat masuk dalam kereta. Kita dah lewat ni” Fiqa menyergahku. “ Hish you ni kan kuat berangan la. Nak kata ada boyfriend bila I tanya you kata tak ada. Hish musykil la I macam ni” Fiqa memulakan bicara selepas aku menaiki keretanya.

“ Apa ke hal nya yang you nak musykil ? Tak ada maknanya nak musykil. I memang tak ada pakwe la. Malas la I. Buat menyesakkan kepala otak aje.” aku memandangnya. Apa kes ni tak percaya aku single ni.

“ Betul ke you ni ?” soalnya lagi tak puas hati.

“ Betulla. Habis you ingat I tipu you ke ?” hish geram betulla kalau apa yang aku cakap orang tak nak percaya. Bengang betul.

“ Tak la cuma I pelik je. Orang cantik macam you tak ada boyfriend. Jangan-jangan you minat sejenis tak ?” aku terkejut. Terus aku menumbuk perut Fiqa. Fiqa brek mengejut keretanya. Kami terdorong ke depan. Kereta terbabas ke bahu jalan. Aku dan Fiqa sama-sama terkejut. “ Hoi Asy apa yang kau buat ni. Selamat la kita tak kemalangan kau tahu. Gila ke apa !

“ Gila you cakap kat I . Siapa yang suruh you kata I sejenis. I normal tahu. Normal! Kromosom I 46. Tak ada yang lebih tak ada yang kurang you tahu.” bengang. Dengan suara yang kuat aku beritahu Fiqa.

“ Wah kuat nya suara you. Boleh pecah gegendang telinga I ni. Ala I gurau aja la tadi. You ni selamat kita tak mati tahu. Sudah lah I mintak maaf. You jangan lah marah sangat,I gurau aje tadi nya. Lain kali I tak gurau macam tu dah . Mintak maaf erk ?” dengan muka kesian Fiqa minta maaf dari ku. Hish ngada-ngada betul mamat sorang ni.

“ Ye la. Lain kali jangan tahu. Lebih teruk pada tadi I kerjakan. Dah gerak sekarang.” aku memandang ke depan. Aih tak gerak lagi.

“ Asy” panggil Fiqa.

“ Hah apa lagi?” soalku sedikit bengang.

“Perut I sakit. Boleh tak you pulak yang drive. I dah tak larat ni.”pinta Fiqa

“ You ni lembik la. Sikit aje I tumbuk tadi. Hish kalau macam ni besok pun belum tentu kita sampai. Dah you keluar sekarang. Biar I yang drive.” aku menukar tempat duduk. Aku mengambil bahagian pemandu. Dengan panduan dari Fiqa aku meneruskan perjalanan ke tempat yang ingin Fiqa bawak aku.

*****

“Jemput masuk” kata penyambut tetamu kat villa Orkid itu. Rupa-rupanya Fiqa membawa aku ke rumah CEO. Ada majlis tahlil sikit katanya. Tahli arwahl ibunya Tan Sri Tengku Taufiq. Terkejut aku apabila sampai di depan rumah besar ni. Apabila dijelaskan oleh Fiqa rumah siapa yang dia bawa aku . Aku menelan air liur. Memang cari nahas. Kalau jumpa dengan mamat sambal belacan tu macam mana ? Memang nak kena lah tu. Aku sudah berniat nak patah balik. Tapi dihalang oleh Fiqa. Lagipun Puan Sri Zahra a.k.a ibu kepada mamat sambal belacan tu sudah nampak kami. Aku tidak tahu menahu bahawa Fiqa dengan Puan Sri Zahra saling mengenali. Bukan setakat kenalan biasa tapi nampaknya rapat sangat. Hish nak tahu ni. Balik nanti aku nak tanya habis habis kat Fiqa.
Aku menjeling Fiqa kat tepi aku yang tersengih-sengih berbual dengan Puan Sri Zahra. Korang nak tahu tak apa kelainan yang aku nampak kat Fiqa a.k.a Rafique hari ni. Dia dah tak bawa kipas nyonya kat tangan dia. Hari ni dah tak nampak ayunya. Nampak segak ada la. Dengan baju melayu yang berwarna hijau pucuk pisang dan seluar jean. Dia nampak segak ! Inilah yang semakin aku musykil . Betul ke dia ni jenis lembut sejak azali.

Aku tersentak apabila terasa bahuku dicuit seseorang. Rupanya Fiqa yang mencuit ku. “ Asy jawabla Aunty Zahra tanya tu” dengan suara yang seakan-akan berbisik Fiqa memberitahu ku.

“Apa Puan Sri tanya ? Maaf saya kurang dengar sikit tadi ?” Fiqa menjelingku. Fiqa tahu sangat la aku sudah berangan entah ke mana tadi. Aku tersengih.

“ Hish kamu ni Asy tak payah lah panggil Puan Sri, panggil Aunty Zahra aje. Ni aunty tanya tadi. Asy dah kerja berapa lama kat Delta Holdings tu ?” aku melemparkan senyuman ke aunty Zahra. Tak sangka ibunya mamat sambal belacan ni low profile je. Hurm anaknya langsung tak ada ciri-ciri ibunya.
“ Saya baru kerja dua bulan lebih aunty. Nak masuk tiga bulan dah.” aku menjawab. Entah kenapa aku rasa senang bercakap dengan aunty Zahra. Mungkin dia tak sombong kot. Ye la biasa orang kaya kan sombong.

“ Oo baru lagi la. Pergi lah makan dulu. Kejap lagi kita borak lagi.” aku dan Fiqa mengganguk. Aunty Zahra bergerak menuju ke arah tetamu lain. Aku memandang Fiqa. Boleh Fiqa buat muka selamba badak aja.

“ You jangan nak marah I. I bawak you ni you patut bersyukur. Tak la you boring kat rumah tu. And walaupun tak dijemput you jangan risau sebab aunty Zahra tu suka kalau orang datang villa dia. Memang pintu sentiasa terbuka. Dia bukan macam Puan Sri lain you tahu. Dia baik. Lagipun kalau I bagi tahu you awal-awal you mesti tak nak datang kan. Itu yang I tak nak bagi tahu you.” belum sempat aku bertanya apa-apa. Fiqa sudah menjelaskan segala-galnya. Hurm nak buat macam mana. Nak marah pun tak guna. Kan dah sampai ni. Siap makanan ada depan mata dah ni.
“ Fiqa tadi kan you kata ada majlis tahlil. I tengok tak ada orang dah ni .” aku memandang perkarangan rumah. Tetamu sudah berkurangan.

“ Memang la sebabnya kita dah lewat ni. Amacam cantik tak rumah ni ?”soal Fiqa

“ Gila you tak cantik. Cantik la. Dah la besar. Konfim berjuta ni kan. Ni first masuk kat rumah mewah sebegini. Halaman dia pun dah cantik and mewah, kat dalam rumah I tak tahu la macam mana. Mesti lagi cantik ni. Halaman nya memang cantikkan dengan hiasan yang ekslusif dan mewah. Pandai perekanya buat.” kataku dengan kagum. Ya memang cantik.

“ Hish you ni. Mana ada aunty yang upah pereka. Tak la. Ni semua aunty Zahra yang buat sendiri.”

“ Hah ? Ya ke ? Wah kreatif betul .” aku meluahkan rasa kagum. Pandai betul aunty Zahra ni. Dah la peramah, baik, cantik walaupun sudah berumur dan kreatif pulak tu.

“ Asy you tunggu sekejap I nak pergi ambik dessert. You nak jugak tak ?”

“Boleh jugak” jawabku. Selepas Fiqa pergi mengambil dessert aku menghabiskan makanan yang masih berbaki dalam pingganku. Aku memandang ke depan. Gulp ! Tengku Izham di hadapanku. Betul-betul di meja depan aku dan kedudukannya bertentangan denganku. Dia merenung tajam ke arahku. Tak jadi tentu arah aku jadinya. Mungkin aku tak nampak sebabnya Fiqa yang berhadapan denganku oleh kerana badannya jadi aku tidak nampak Tengku Izham yang duduk kat meja satu lagi.

“ Hai cantik” tegur Tengku Rayyan. Hish kenapa banyak sangat orang yang suka buat aku terkejut ni. Memang cepat la aku dapat penyakit jantung kalau macam ni. Geram betul aku.

“ Assalamualaikum” aku memberi salam. Air muka Tengku Rayyan berubah. Aku buat selamba je. Kita kan ada adab. Bagi la salam. Yang berhai hai buat apa. Hah ikut sangat la budaya barat tuh. Kita kan orang melayu. Ikutla cara melayu. Hish apa nak jadi la.

“ Ops sorry waalaikummussalam. Eh saya tak tahu pun awak hadir juga kat majlis ni.” Tanpa pamitan Tengku Rayyan duduk di hadapanku. Fuh selamat beb ! Terlindung aku dari mamat sambal belacan tu. Entah kena sampuk dengan hantu raya mana tak tahu. Mamat sambal belacan tu asyik pandang aku je. Tak senang aku dibuatnya. Kot kot mana tahu kat muka aku ada apa-apa entah entah mamat tu ketawa kan aku senyap senyap. Hish tak boleh jadi ni.

“Hello Asy awak dah sampai mana tu ? Hello ?” Tengku Rayyan melambaikan tangannya ke arah ku. Aku tersentak

“Erk... Sorry Tengku saya mengelamun sikit tadi.” aku menjawab dengan sedikit teragak-agak. Aku melihat sekeliling mencari Fiqa. Hish mana pulak minah ni pergi. Kata tadi nak ambik dessert. Ni dah bukan ambik dessert dah tapi buat dessert. Ni mesti berborak dengan Aleesya anak Puan Sri Zahra.

“ Kuat awak mengelamun ya. Macam Is.” kata Tengku Rayyan diiringi ketawa kecil.

“ Hah ? Is ? Siapa tu Tengku ?” tanyaku ingin tahu.

“ Awak ni dah berapa kali saya cakap jangan panggil saya Tengku. Please panggil saya Rayyan. Kalau awak panggil saya Tengku lagi saya cium mulut awak” aku menekup mulutku. Ya Allah gila ke apa tengku Rayyan ni. Dia ketawa melihat reaksi ku. “ Ala awak ni saya gurau je la. Tapi jangan panggil saya tengku lagi okay.” aku mengangguk. Tengku Rayyan tersenyum. “ Hah macam ni la baru kawan saya”

“ Tengku ni err maksud saya Rayyan awak ni macam-macam la. Ada aje modal nak kenakan saya ya.” aku menyuap makanan ke mulutku. Dalam hati terus berdoa agar Fiqa cepat kembali ke mejaku dan kami akan pulang ke rumah.

“ Ha kan sedap dengar kalau panggil nama saya. Anyway where your friend hah ?” Tengku Rayyan menyoalku. Aku berfikir sejenak. Mesti Balqis ni. “ Biasanya di mana ada awak di situ ada balqis kan ?”

Aku tersenyum mendengar kata-katanya. Memang betul apa yang dikatakan oleh Tengku Rayyan. Aku dengan Balqis macam belangkas. “ Dia tak ada la Rayyan. Dia busy sikit hari ni. Jumpa klien. Katanya penting.” gelas yang berisi air oren di hadapanku ku ambil dan teguk perlahan.

“ Oo ya ke. Ni mesti klien dari Jepun yang bekalkan bahan kepada syarikat kita. Hurm kesian dia weekend pun kena kerja lagi. Kalau saya ada kat sana boleh saya temankan dia.” kata Tengku Rayyan perlahan.

“ Apa Rayyan cakap tadi. Saya kurang dengar la” sungguh aku tidak mendengar kata-katanya yang terakhir. Perlahan sangat. Abaikan je la.bukan penting pun.

“ Asy boleh tak saya nak mintak tolong awak sikit?” aku memandang Tengku Rayyan. Mintak tolong. Mintak tolong apa ek agaknya.

“ Mintak tolong apa ya Rayyan. InsyaAllah selagi saya mampu saya akan tolong” kataku dengan ikhlas. Tengku Rayyan mendekatkan dirinya ke arahku. Janganla dia mintak macam-macam. Kang tak pasal-pasal dapat flying kick aku kan.

“ Errr sebenarnya saya nak....”

“ Nak apa ya Rayyan ?” soalku tak sabar. Dalam hati dah berdoa janganla dia minta aku bukan-bukan. Aku ni masih suci. Ada mak ayah aku kena jaga maruahku sebaik mungkin. Tak nak conteng arang kat muka mereka.

“ Sebenarnya saya nak nombor phone Balqis !” Aku melihat Tengku Rayyan mengeluh. Macam terlepas beban besar aje lagaknya. Kalau aku tak silap dengar tadi Tengku Rayyan minta nombor Balqis. Hah nombor Balqis. Aku ingat apa la tadi. Hish jauh aku melencong. Nombor Balqis rupanya. Tapi Tegku Rayyan nak buat apa dengan nombor phone Balqis. Musykil ni ! “ Asy boleh tak?” Tengku Rayyan masih meminta dariku. Macam budak tadika pun ada cara dia mintak. Kesian aku menengoknya.

“ Boleh Rayyan. Nombor telefon je kan, apa la sangat.” kataku. Tengku Rayyan menghulurkan telefonnya kepadaku. Aku faham niatnya. Lalu mengambilnya dan memasukkan nombor Balqis. Padahal balqis dah warning awal-awal kat aku kalau ada orang mintak nombor phone dia jangan bagi. Tapi aku kesian tengok tengku Rayyan mintak tadi. Nak benar nampaknya. Biarlah kot kot ada urusan kerja yang nak dibincangkan.

“ Anyway thanks ya. Saya nak masuk dalam dulu. Adik saya dah panggil tu” tunjuknya dengan memuncungkan mulutnya ke arah dalam rumah. Aku menoleh. Adik Tengku Rayyan memang cantik macam abangnya yang handsome ni. “ Lain kali kita borak lagi ya”

Aku mengangguk. “ Baiklah Rayyan.” Tengku Rayyan berlalu pergi. Tengku Izham masih merenungku. Apa la mamat ni tak puas hati lagi dengan aku sebenarnya. Aku tak berani nak membalas pandangan nya kali ni. Entahlah aku pun tak tahu. Macam tak mampu aje nak berlawan pandangan mata dengan dia. Aku melihat sekeliling. Berharap agar Fiqa muncul. Fuh lega akhirnya Fiqa muncul juga. Aku terus mengajaknya pulang ke rumah. Sudah tidak betah aku nak duduk kat situ lama lama. Selepas meminta diri dari Aunty Zahra kami terus blah. Aku menoleh ke arah Tengku Izham semasa hendak melangkah keluar. Gulp! Kami berpandangan. Aku cepat cepat mengalihkan pandangan dan menyentuh dada. Kenapa la jantung ni berdegup laju sangat ?

Friday 2 December 2011

hadirnya cintamu yang terindah (BAB 8)

BAB 8

“ Kenapa awak tak layan klien saya elok-elok. Awak ingat awak kenal baik punya dengan Tengku Rayyan awak boleh buat sesuka hati awak hah ? Hei dengar sini perempuan kau ingat dengan kau pakai tudung ni semua dapat menunjukkan kan kau ni baik la alim macam tu” Tengku Izham memarahi aku dengan tiba-tiba. Apa lagi aku terkejut badak la. Dah la suara dia tu mengalahkan petir waktu hujan. Aku tak boleh menjawab segala semburannya. Lidah ku terasa kelu semacam. Menggeletar satu tubuh badan. Semua staff yang ada melihat sketsa aku kena marah dengan big boss ! Malu tahap tak boleh blah ! Cis kurang asam. Kalau ya pun aku ada buat salah tegurlah betul-betul ini tak. Dia ni ingat aku tak ada perasaan ke apa. Tahu la dia tu anak CEO tapi agak-agak la sikit kalau nak marah pun lagipun aku sendiri tak tahu apa kesalahan yang aku buat. Dengan mengumpul sebanyak tenaga aku berusaha untuk bertanya apa salah ku. Sebenarnya untuk memandang mukanya pun aku tak berani. Singa kat hutan pun kalah kalau nak di bandingkan dengan muka dia sekarang . Memang garang macam nak makan aku dah ni. Lagipun awak dan saya telah bertukar aku dan kau. Marah benar nampaknya.

“Tengku kenapa Tengku marah saya ni ? Saya dah ada buat salah ke ?” soalku sedikit teragak-agak tanpa memandang ke wajahnya. Mukaku sekarang dah berinci-inci tebalnya. Bayangkan semua staff yang ada tengok drama percuma yang berlaku. Malu gila dah ni.

“ Oo dah buat salah pun tak nak mengaku lagi. Macam ni lah kalau orang buat salah kan nak pandang muka kita pun dah tak berani. Dasar pengecut.” bentak Tengku Izham. Aku bengang. Darahku menyerbu sampai kepala. Memang marah tahap kritikal dah ni.

“Tengku saya tak tahu pun saya buat salah apa. Tengku datang marah-marah saya. Kan senang kalau Tengku explain kat saya apa yang saya dah buat.” aku terkejut kerana berani aku menuturkan perkataan sebegitu . Biasa la kalau dah marah kat seseorang memang macam ni la jadinya. Ini pun mujur boleh sabar lagi. Kalau tak memang aku ajar cukup-cukup la mamat kat depan aku ni. Tak professional langsung !

“ kau nak tahu apa kau dah buat salah hari ni. Mai aku bagi tahu kalau kau tak tahu sangat agak-agaknya kau ni dah tua dah tu yang cepat tak ingat. Memang nyanyuk !”bidas Tengku Izham. Tengok tadi kata nak beritahu apa salah aku tapi sempat lagi menyelit arah lain. Eii memang sengal betulla. Selamat la waktu pejabat kalau tak memang aku ganyang sampai lumat.
“ Apa salah saya Tengku ?” aku sudah tidak sabar. Pantang keturunan aku dimarahi tanpa sebab yang munasabah and tak tahu apa sebabnya. Mana boleh main sembur je. Jatuh maruah aku wei !

“ Memang perempuan macam kau ni gatal kan. Nampak aje alim pakai tudung tapi tak boleh tengok lelaki banyak duit sikit mula la nak menggatal.” Tengku Izham tajam merenung ke arah ku. Aku masih tidak dapat menangkap maksud Tengku Izham. Aik pelik bin ajaib ni. Bila masa pulak aku menggatal ? Dengan siapa pulak aku menggatalnya. Hish ni dah maksud bab menuduh dah ni.

“ Jangan nak hina saya ok. Saya bukan jenis perempuan macam yang Tengku cakapkan. Dengan lelaki mana pulak ni saya menggatal nya. Tengku jangan nak tuduh saya ” aku masih lagi cuba bersabar. Cuba mengingatkan diriku di mana ku berada.

“ Wow masih bela diri ya. Kau menggatal dengan klien aku lepas tu tak nak mengaku pulak. Hei dia klien syarikat Delta Holdings tempat kau bekerja ni. Kalau nak daddy sugar pun agak-agak la jangan nak jalankan aktiviti yak senonoh kau tu kat sini.” Tengku Izham masih lagi merenung ke arah aku. Kali ini aku tidak menunduk lagi. Aku sudah berani bertentang mata dengannya. Apa dia ingat aku perempuan murahan ke apa. Aku bukan macam yang dia sangkakan. Kurang ajar punya Tengku ! Geram aku wei.

“ Wait wait Tengku. Saya jalankan aktiviti menggatal kat office ni ? Bila masa pulak saya buat macam tu. Tengku sekali lagi saya tegaskan jangan tuduh saya macam-macam.”

“ Huh ?! Aku tuduh kau ? Datuk Hisham beritahu aku yang kau menggatal dengan dia masa dia sampai nak jumpa aku tadi dan sekarang kau nak beri dalih lagi. Siap cakap kat aku jangan tuduh kau macam-macam. Perempuan sama aja. Nampak lelaki kaya sikit, ada pangkat mula la nak jadi pisau cukur!” Tengku Izham melemparkan senyuman sinis ke arah ku. Lagilah darah ku mendidih .

“Apa saya menggatal dengan Datuk Hisham ?” soalku agak terkejut. Bila masa pulak aku menggatal dengan orang tua kerepot tu. Setahu aku dia yang menggatal dengan aku tapi yang si mamat belacan ni beritahu terbalik pulak. Hish tak boleh jadi ni !

“ Huh ! Pura-pura terkejut pulak kau kan. Ala kau mengaku je la kau ni kaki kikis” bidas Tengku Izham.

“ What Tengku kata saya kaki kikis. Watch your mouth Tengku. Tengku dah melampau sekarang. For your information tengku saya tak menggatal pun dengan Datuk Hashim. Dia yang menempel dengan saya. Saya tak tahu pulak dia pergi report dengan Tengku kata saya yang menggatal. Agak-agak dia rasa tercabar sebab saya tak layan dia. Last last dia pergi beritahu Tengku saya pulak yang menggatal. Memang orang tua sedar diri !” aku sudah hilang sabar. Berubah terus air muka Tengku Izham. Mungkin terkejut dengan kata-kataku. Boleh si tua kerepot tu cakap aku menggatal dengan dia. Ini sudah lebih. Memang ada dia datang ke tempat aku tadi cuba test saham dia kat aku. Tapi sorry la aku tak layan orang yang sebaya dengan ayah aku. Kalau Henry Golding mari mengurat aku mahu juga aku melayan tapi kalau si tua kerepot tu sorry la boleh jalan ma..

“ Banyak la kau auta kan. Perempuan tak boleh nampak jantan kaya sikit mula la nak menggatal. Huh perempuan semua sama je.” Tengku Izham terus menuduh ku tanpa mempercayai sedikitpun kata-kataku.

“Tengku ni kenapa macam nak cari pasal dengan saya. Kan saya dah cakap orang tua tu yang menggatal saya dah bagi tahu dia elok-elok tapi dia buat derk je macam mana saya tak naik angin. Lagipun saya banyak kerja yang nak dilakukan lagi. Tak kepingin nya saya dengan orang yang lebih kurang sebaya dengan ayah saya” suaraku sudah mula meninggi. Geram betul aku dengan dia. Kalau nak marah aku pun agak-agak la. Jangan nak main redah je. Ini tak semua cakap klien terus nak percaya bulat-bulat. Aku tahu la 'customer always right' tapi siasat la dulu.

“ Cik Hanan Asyikin kau ingat sikit kau tengah bercakap dengan siapa ni. I'm your boss ok so respect me as your boss. Kalau dah nama gatal tu gatalla jugak.” Tengku Izham masih tidak berhenti menyakitkan hatiku. “ Kau ingat ya dia klien penting aku. Kalau dia berubah fikiran then cancelkan projek dia dengan aku siap la kau aku kerjakan. Kau akan menyesal sebab tak hormatkan klien aku.”

“ What ? Kenapa dengan Tengku ni kan saya dah jelaskan kat Tengku bukan saya yang menggatal dengan orang tua tu. Kalau dia nak batalkan projek dengan Tengku pun itu tak ada kena mengena dengan saya okay ataupun proposal yang Tengku sediakan tidak bagus untuk mendapat projek dengan orang tua tu” lantak lah nak jadi apa pun aku malas ambik kira yang penting aku tengah marah kat Tengku Izham ni. Selagi aku tak lepaskan kemarahan selagi itulah aku tak puas hati. Ikutlah dia siapa aku benar-benar tak kisah. Si orang tua gatal tu lagilah aku marah sekarang ni. Ada ke patut dia cakap macam tu. Nanti la kau orang tua. Nanti aku ajar kau cukup-cukup.
“ Kau jangan nak melampau kat aku. Nanti aku buang kau kerja padan muka kau”

“ I don't care” dengan cepat aku menjawab. Mencerlung mata Tengku Izham memandang ke arah ku. Aku buat selamba badak je sambil melawan renungan matanya. Akhirnya dia kalah dan aku menang. Yeah ! Tanpa menunggu sedikitpun dia terus beredar dari tempat kerjaku. Aku hanya memandang Tengku Izham dengan senyuman yang tak lekang di bibir. Hah ambik kau ni Hanan Asyikin la. Aku tak takut dengan siapa yang cari gaduh dengan aku. Padan muka kau. Aku memang bengang dengan kau. Kalau kena buang kerja pun apa aku heran. Ingat aku nak sangat ke kerja ni. Amboi Asy perasan nya kau. Kau lupa ke macam mana kau boleh kerja dekat sini sebabnya permohonan kau untuk bekerja dengan kalayakan kau tak dapat ! sekarang perasan nak mampus pulak. Sebenarnya dulu aku ada terima tawaran bekerja kat Regalia Holdings tapi aku reject. Korang jangan salah faham tahu aku ada alasan yang kukuh kenapa aku tak kerja kat situ tau. Tawaran kerja kat situ pun aku tak bagi tahu kat ibu dan ayah kalau bagitahu konfim kena paksa kerja kat situ. Aku masih ingat lagi kata-kata ayah yang 'kerja dulu timba pengalaman sebanyak mungkin. Ikut lah kerja kat mana asalkan halal and tak payah fikirkan orang lain.'. Kalau ibu dan ayah tahu konfim aku dipaksa terima tawaran kerja kat situ tapi sampai hari ni rahsia ini tetap kukuh disimpan olehku dan Balqis. Tapi aku tak boleh hilang pekerjaan ni nanti aku menyusahkan Balqis lagi sementara nak dapatkan pekerjaan lain. Tapi mengingatkan kata-kata mamat sambal belacan tu bingung aku jadinya. Hish lantak lah nak jadi apa pun. Ada aku kisah ?!

Dengan sibuk aku asyik mengelamun tiba-tiba ada suara yang menyergah ku. “ Woit Asy apa yang you menungkan tu hah? Ala udah-udah la. Tak payah ambik hati dengan Tengku Izham tu. Dia memang suka marah kat staff dia. Dah nak buat macam mana kita ni orang suruhan dia aja. You ignore je lah. Dia tu kalau you nak tahu memang dia bapak segala singa kat hutan” Fiqa a.k.a Rafique memberitahu ku dengan penuh bersungguh-sungguh and tidak ketinggalan gaya lembutnya itu. Geli hati aku melihat gelagatnya

Terkejut aku dibuatnya. Rasa marah kat si Tengku pun tak habis lagi ni ada orang pulak sergah aku ni. Hai memang nak kena flying kick la nampaknya. Tapi apabila melihat Fiqa yang tersengih depanku terbantut niatku itu. Aku tajam merenungnya. “ You ni tak reti bagi salam ke apa ? Mulut awak tu ada gam ke apa sampai nak bagi salam kat I pun susah hah ?” aku menayangkan muka marahku kepadanya. Hish geram. Yang sebenarnya geram kat Fiqa ni tak ada lah sangat. Tapi geram kat mamat sambal belacan itu yang lebihnya.

“Assalamualaikum Cik Asy.” Fiqa berkata sambil tersengih-sengih. Hah ! Sebijik macam kerang busuk dah aku tengok . “ You ni jangan lah marah-marah nanti seri cantik kat muka you tu terus hilang. Kang tak pasal-pasal lelaki yang syok kat you terus bertukar syok kat I pulak. Tak ke naya tuh” Fiqa ketawa besar dengan katanya sendiri. Aku memberi jelingan maut. Bengang dah ni.

“Waalaikummussalam. Hurm banyak la awak ni kan. Dia orang tengok awak pun tak kepingin tahu tak” hah ambik kau padan muka.

“ Amboi Cik Asy kasarnya bahasa. I tahu la I tak cantik macam you tapi I ada yang special tahu . Jangan sesekali pandang rendah kat I. Nanti kalau I muncul dengan diri I sebenar semua terpegun tau”Fiqa menepuk bahuku sambil ketawa kecil

“ Whateverlah Cik Fiqa oi. Saya tak kisah pun tau. Tapi kan tadi awak kata yang Tengku Izham tu mengalahkan semua spesies singa kat hutan. What do you mean actually ?” soalku dengan muka yang teramat sangat la nak tahu. Panas !

“ Hish you ni. Orang dah heboh satu office bolehnya you tak tahu. Memang katak bawah tempayan la you ni” Fiqa gelak lagi dengan kata-katanya. Hish apa mamat ni tak habis-habis gelak kat aku.
“ Woi Fiqa bukan katak bawah tempayan la tapi katak bawah tempurung la. Pe da you ni..” aku memperbetulkan peribahasanya yang tunggang langgang ni

“ Eh ya ke ?” soalnya. Selepas itu ketawa kami berdua meletus kuat. “Ala you ni I dah tahu sebenarnya cuma saja je I cakap macam tu sebab nak tengok you ni ketawa. Ha kan cantik kalau ketawa macam ni dari muka you marah marah macam Incredible Hulk. Takut I nak menengoknya. He he”. Tengok gelak lagi !

“ Apa yang hebohnya Fiqa?” soalku lagi ingin tahu.

Fiqa menoleh kiri dan kanan. Lagaknya macam nak jual dadah je. Hai nak beritahu aku pun sampai macam ni sekali. Hal besar ni. Ei tak sabarnya aku nak tahu. “Betul ke you tak tahu lagi ni ?”soal Fiqa kepada ku.

“ Astarfirullahhalazim budak ni. Kalau saya tahu saya tak tanya awak pulak la wei.” jawabku. Ei geram aku bila la dapat tahu ni.Fiqa menayangkan muka suspen kepadaku.

“ Sebenarnya Tengku Izham memang macam tu. Kalau you nak tahu start dia kerja kat sini semua pekerja kat bawah dia kena maki hamun dengan dia tau. Bukannya sekali dua tapi tiap-tiap hari. Kalau I la memang dah resign awal-awal. Please la tak rela aku.” dengan tangan yang terangkat angkat menunjukkan Fiqa tak suka dan sememang orang lain pun tak suka jugak.

“ Lagi?” soalku kembali.excited dah jadi ni. Memang aku nak tahu apa yang jadi sebenarnya.

“ Excitednya you nampak. Kenapa? Best ke kena marah dengan dia ?”

“ Ish tak la. Best kepala otak . Tak ada maknanya tau ! Awak cerita la lagi saya just nak tahu la ni” geram la aku dengan Fiqa ni. Cerita je la pe yang susahnya.

“ Ya I nak cerita la ni. You nak tahu masa dia mula-mula kerja ramai pekerja yang kena buang. Ada sikit punya salah terus kena marah. Sekarang ni I dengar maki kuat amukannya. Ramai dah yang mohon permohonan bertukar ke bahagian lain tapi direject. Nasib punya badan. Kesian diorang semua.” Fiqa memberitahu ku dengan suaranya yang diminimakan serendah mungkin. Maybe tak nak tuan punya badan dengar kot ataupun orang kanan nya dengar terus pergi lapor kat mamat sambal belacan tu.

“ Teruknya laki macam tu. Hish selfish betul. Ikut suka dia je kan nak marah orang. Kalau ada silap salah tegur la baik-baik ni tak. Hish dasar mamat sambal belacan betulla.” kataku dengan marah seolah-olah aku yang dimarahinya tiap-tiap hari.

“ Hei Asy apa you sebut tadi mamat sambal belacan? Wow baik punya gelaran” kata Fiqa sambil menepuk tangan dan ketawa. Alamak dah telepas cakap la pulak. Gelaran tu hanya aku dan Balqis aja tau.

“ tak la bukan. Saya tak kata macam tu la.” bidasku.

“ Woi you ingat I pekak ke apa tak dengar apa yang you cakap hah. I belum pekak lagi tahu. You ni. I dengar la you sebut mamat sambal belacan tadi. Hah tu gelaran you kat dia erk ?” Fiqa menjongket keningnya kepadaku

“ Syyyy... awak ni cakap tu perlahan la sikit nanti orang dengar naya saya tahu tak. Awak jangan bagi tahu kat sape sape tahu”

“ Ala rilex la. Ni kan Fiqa. Fiqa ni orangnya jujur dan amanah. Tak bagi tahu kat orang lain la. You jangan la risau. Ni rahsia antara kita bertiga . I janji” Fiqa sudah mengangkat tangannya persis macam orang yang sedang berikrar.

“ Ye la saya percaya kat awak.” kataku kepada Fiqa. Akhirnya aku tersenyum. Takut juga aku kalau Fiqa terlepas cakap kat orang lain lebih lebih lagi kat tuan punya badan..

“ Asy kau dengan Balqis kawan baik kan kenapa kau tak ikut je dia pergi belajar kat oversea ? Hah lagi satu kau belajar kat universiti mana dulu ?” soal Fiqa. Nak tahu benar lagaknya . Sungguh tiada seorang pun tahu aku lulusan luar negara sama dengan Balqis. Malas la aku nak cakap bukan penting sangat pun. Lain la kalau ada yang offer aku kerja. Aku tak tahu nak jawab apa. Soalan ni yang malas aku nak jawab ni.

“ Cik Fiqa oo cik Fiqa kat sini rupanya kau berbual ya.” panggil Maya. Fuhh selamat aku. Tak kena la jawab soalan cepumas si Fiqa ni.

“ Hah Maya kenapa dengan kau panggil panggil aku ni. Dah buang tebiat ke apa.” Fiqa nampaknya tidak suka perbualannya dengan ku diganggu.

“ Buang tebiat kau cakap eh. Kau nak tahu tak bos kesayangan kau kat atas sana nuh sedang cari kau. Ni dia yang kerah aku cari kau tahu tak. Baik kau naik cepat nanti tak pasal pasal bergegar satu bangunan ni kau kena panggil dengan dia. Cepat naik !” arah Maya kepada Fiqa “ Apa yang kau tercegat macam tiang lampu tu cepatla. Orang kerja susah payah kat atas tapi kau senang-senang bergossip kat sini ya.”

“ Alamak mampus I Asy kena dengan nenek tebuan tu tadi dia suruh I jumpa you untuk ambik phone dia aje tapi I tak sedar masa bergerak. Hish naya I kali ni.” dengan kelam kabut Fiqa menuju ke lif untuk naik ke tingkat atas. Lucu aku menengoknya. Semua yang ada kat situ menggeleng kepala dan ada juga yang ketawa melihat gelagat Fiqa yang berlari ala-ala perempuan melayu terakhir gitu.

“ Fiqa phone bos awak ni tak nak ke ?” laungkusambil menyindir. sindir orang je la kerja ku. Fiqa menoleh ke arah ku dan dengan cepat mengambil phone Balqis.

“ Sorry I lupa pulak. Anyway thanks ya. Nanti I belanja you lunch. Okay dear see you later. Da ..”
tanpa menunggu aku membalas kata-katanya dia terus blah. Mujur tak langgar tiang je mamat Fiqa ni. Aku meneruskan kerja-kerja ku tapi apabila teringatkan pergaduhan dengan mamat sambal belacan tadi terus mood aku melayang. Hai apa la nasib aku nanti. Jangan-jangan dia buang aku kerja tak. Ya Allah kau permudahkan lah rezeki ku. Jangan lah aku dibuang kerja. Doaku di dalam hati.

hero and heroin HADIRNYA CINTAMU YANG TERINDAH


so korang nie hero and heroin atnkl...tnggu next n3 ep..dah separuh dah taip..
nanti siap saya n3 kan ep !